
LOU REVIHET DOU PASCADOU
Aquesto bello cansoun poupulàri fa desenant plenamen partido dóu repertòri de nouèstei coulègo de la Capouliero dóu Martegue. Pèr l'edicien 2015, avian agu lou grand plesi de la canta au Festenau. Cresian meme, couioun qu'erian, que fuguè 'no cansoun martegalo ! Mai regardas dounc un pau coumo es interessanto la noto qu'escriguè Aguste Marin dins l'Armana marsihés de 1899 ! Veirés clar coumo d'aigo boulido que la mar de Berro èro pas talamen la frountiero que s'erian pensa d'èstre entre Marsiho e lou Martegue ... : "Veici’no vièio cansoun qu’es esta noutado, l’a mai de 40 an pèr M. Martini, e que si cantavo, à Marsiho e au Martegue, l’a qu saup quant de tèms. Tóutei leis encian pescadou l’an ausido de sei rèire, qu’élei nimai l’avien pas facho. La publican pèr fa revièure un poulit usàgi marsihés : l’aubo a pa’nca pouncheja, dins lei carriero de Sant-Laurèns e de Sant-Jan, qu’un móussi vèn s’aplanta souto l’èstro de cade pescadou, e lou dereviho sus l’èr d’aquesto cansoun : « Hòu ! cousin, ho ! hòu ! ». Se lou coulègo es lèst « Va ! » li respouende. Mai s’aquéu matin es malaut, vo s’es tengu pèr la radasso, li respouende : « Va pas ! » e lou móussi fa camin, pèr n’en dereviha’n autre."
Hòu ! cousin Matiéu ho… hòu ! – Va !
Lou gau canto matino ;
Cousin, revihas-vous.
Embrassas la cousino.
Si fa l’ouro, anen, zou !
Garnissès la paniero ;
Prenès leis estivau ;
Car l’aubo es es matiniero ;
Lou tèms es au mistrau.
Hòu ! cousin Jause, ho… hòu ! – Va !
La luno es enca claro ;
Si fa tèms de parti.
Serié tròu tard toutaro,
E lou patroun m’a di :
Zou ! fai lèu, lèvo, lèvo,
O Jouve, lèvo-ti :
Vai crida lei coulègo,
Qu’es l’ouro de sourti.
Hòu ! cousin Gaspard, ho… hòu ! – Va !
Es tres ouro passado
Cousin fau s’embarca.
Aven la piroulado,
Qu’acò’s lou grand gala.
Anen, la barco es lèsto ;
Tout lou mounde es à bord.
Vuei, n’es pas jour de fèsto,
E fau quita lou port.
Hòu ! cousin Laurèns, ho… hòu ! – Va !
Basto ! mi n’enchau gaire !
Que vague o vague pas,
N’en soun pas meis afaire ;
Poudès resta coucha.
Mai pourrès, paure glàri,
Quand vendrès pèr brafa,
Dansa davans l’armàri,
Puei vous ana’mpaia.
Maudespiè la tartano,
Emé lei pescadou !
Seriéu souto la vano,
Dourmiriéu moun sadou.
Main sabiéu pas ce qu’èro,
Quand mi siéu fa classa,
S’aviéu cresu ma mèro,
Aro tremblariéu pas.
A bord es la sequello ;
Cadun vous dis de mau ;
Lou patroun vous bacello,
E toujour lei foutrau
Soun pèr lou paure móussi,
Que v’a pas merita…
Tè ! iéu tamben m’en fóuti,
Li vau dire : Va pas !
Aquesto bello cansoun poupulàri fa desenant plenamen partido dóu repertòri de nouèstei coulègo de la Capouliero dóu Martegue. Pèr l'edicien 2015, avian agu lou grand plesi de la canta au Festenau. Cresian meme, couioun qu'erian, que fuguè 'no cansoun martegalo ! Mai regardas dounc un pau coumo es interessanto la noto qu'escriguè Aguste Marin dins l'Armana marsihés de 1899 ! Veirés clar coumo d'aigo boulido que la mar de Berro èro pas talamen la frountiero que s'erian pensa d'èstre entre Marsiho e lou Martegue ... : "Veici’no vièio cansoun qu’es esta noutado, l’a mai de 40 an pèr M. Martini, e que si cantavo, à Marsiho e au Martegue, l’a qu saup quant de tèms. Tóutei leis encian pescadou l’an ausido de sei rèire, qu’élei nimai l’avien pas facho. La publican pèr fa revièure un poulit usàgi marsihés : l’aubo a pa’nca pouncheja, dins lei carriero de Sant-Laurèns e de Sant-Jan, qu’un móussi vèn s’aplanta souto l’èstro de cade pescadou, e lou dereviho sus l’èr d’aquesto cansoun : « Hòu ! cousin, ho ! hòu ! ». Se lou coulègo es lèst « Va ! » li respouende. Mai s’aquéu matin es malaut, vo s’es tengu pèr la radasso, li respouende : « Va pas ! » e lou móussi fa camin, pèr n’en dereviha’n autre."
Hòu ! cousin Matiéu ho… hòu ! – Va !
Lou gau canto matino ;
Cousin, revihas-vous.
Embrassas la cousino.
Si fa l’ouro, anen, zou !
Garnissès la paniero ;
Prenès leis estivau ;
Car l’aubo es es matiniero ;
Lou tèms es au mistrau.
Hòu ! cousin Jause, ho… hòu ! – Va !
La luno es enca claro ;
Si fa tèms de parti.
Serié tròu tard toutaro,
E lou patroun m’a di :
Zou ! fai lèu, lèvo, lèvo,
O Jouve, lèvo-ti :
Vai crida lei coulègo,
Qu’es l’ouro de sourti.
Hòu ! cousin Gaspard, ho… hòu ! – Va !
Es tres ouro passado
Cousin fau s’embarca.
Aven la piroulado,
Qu’acò’s lou grand gala.
Anen, la barco es lèsto ;
Tout lou mounde es à bord.
Vuei, n’es pas jour de fèsto,
E fau quita lou port.
Hòu ! cousin Laurèns, ho… hòu ! – Va !
Basto ! mi n’enchau gaire !
Que vague o vague pas,
N’en soun pas meis afaire ;
Poudès resta coucha.
Mai pourrès, paure glàri,
Quand vendrès pèr brafa,
Dansa davans l’armàri,
Puei vous ana’mpaia.
Maudespiè la tartano,
Emé lei pescadou !
Seriéu souto la vano,
Dourmiriéu moun sadou.
Main sabiéu pas ce qu’èro,
Quand mi siéu fa classa,
S’aviéu cresu ma mèro,
Aro tremblariéu pas.
A bord es la sequello ;
Cadun vous dis de mau ;
Lou patroun vous bacello,
E toujour lei foutrau
Soun pèr lou paure móussi,
Que v’a pas merita…
Tè ! iéu tamben m’en fóuti,
Li vau dire : Va pas !