top of page

LOU CABANOUN

Estève BIBAL

Sur l'air : Ah ! plus d’amour tu nous causes de larmes !

Soun paquetoun, coumo chascun camino,

D’un èr countèn lou dimenche matin ;

Tranquilamen escaloun la coulino

Si van cerca caouquei bràve vesin :

Lèissoun l’ooustaou emé touto sei lagno

Cu sibl’ un èr cu cant’ uno cansoun,

Van respira l’èr pur de la campagno.

Es lou plesi que rèign’ aou cabanoun.

 

Sian arriba la fam nous es vengudo,

Pèr bouar’ un coou manjaren un courchoun ;

Anen ! de fuè fè lèou caouco belugo,

Lou dejuna es su lou fuguèiroun ;

Cu triè l’ayé, cu lavo la salado

Un aoutr’ aou pous netejo lou peissoun,

Tout es en trin aqui chascun travayo,

Sian pa fenian quand sian aou cabanoun.

 

Can avèn pré lou dejuna champètro

Pèr lou dina préparan lou freicò

Se fa bèou tèn selon lou baroumètro

Si va pesca vo si juègu’ aou lotò :

Cu juègu’ ei cart’ ou bèn cu juègu’ ei bocho

La nourriço fa teta lou pichoun,

Vesè jamai degun lei man ei pocho,

S’amusan bèn can sian aou cabanoun.

Can lou gro caou fa pluga la parpèlo,

E que doou souèn si sènten accabla,

Fremo, vièyar, garçoun et dameisèlo,

Chascun s’en va dourmi de soun cousta ;

D’aoutre gayar à l’oumbro d’un estory,

Van roupïa dessu d’un gro queiroun

D’aqueou faoutuèi si fan encaro glori,

Car soun plesi es d’estr’ oou cabanoun.

 

Lou dina es lès lou couisinié s’avanço,

Pèr lou signaou doun’ un coou de siblé ;

Revià vou, venè rempli la panso.

Despachà-vou avan que siegue fré

Pa de retard, es douès ouro passado,

Entaoulà-vou fremo, fio, garçoun,

E servè-vou de trancho safranado,

Es lou dina que fèn aou cabanoun.

 

Doou tambourin oousè la ritournèlo,

Afin de bèn ensaca lou dina ;

Chasque galant si plac’ emé sa bèlo,

Leis un in lon e leis autr’ in carra  :

En avan dous tan que l’aren nou manco,

Doou menestrié lou galoy rigoudooun.

Nou fa dansa coumo de saoutembanco,

Coumo sian gai can sian aou cabanoun.

 

Las de dansa la calour vous chagrino,

Sià fatiga, sià toutei calourèn ;

Poousà-vou ’n poou prochi de la vesino,

V’assetè pa surtout aou coou de vèn :

Resounà-vou parlà-li d’amoureto

Su lou sujè glissà caouquei resoun,

Poudè couonta segu que la fïeto,

Si pleira bèn à vouèste cabanoun.

Lou jou s’en va déjà la nué s’aprocho,

Regardà ’n paou davan lou poutajiè

Lou pu grouman que tiro de la brocho,

Un gigoutoun emé caouquei gibiè :

Lou rousti ’s lès garnissè la salado,

Aoublidè pas de faire lou capoun ;

Pèr coumença servè-vou de l’intrado,

Es lou soupa que fèn aou cabanoun.

 

Lou bèou coou d’uèi, la vïoro flamèjo,

Couro si vian à la fin doou repas,

Toutei galoy e lou vin que pétéjo,

Rende leis uèil un pau esclèira ’ou gaz :

Tout es en l’èr jusque lou chin que japo,

E tour à tour chascun di sa cansoun

Es mièjo-nuè nou foou plega la napo,

Emé regrè partèn dóu cabanoun.

 

Pourtà-vou bèn, aimablo coumpagnïo,

E si Diou voou à dimenche que vèn ;

En si quitan toucà la man ei fio

Emé respè saludà lei parèn,

Vèrs soun oustaou vià que chascun- defilo

Doou tambourin l’echò redi lou soun.

Puèi arriban à nouèste domicilo,

Tout en pensan encar’ aou cabanoun.

           

 

Estève BIBA

Soun paquetoun, coumo chascun camino,

D’un èr countèn lou dimenche matin ;

Tranquilamen escaloun la coulino

Si van cerca caouquei bràve vesin :

Lèissoun l’ooustaou emé touto sei lagno

Cu sibl’ un èr cu cant’ uno cansoun,

Van respira l’èr pur de la campagno.

Es lou plesi que rèign’ aou cabanoun.

 

Sian arriba la fam nous es vengudo,

Pèr bouar’ un coou manjaren un courchoun ;

Anen ! de fuè fè lèou caouco belugo,

Lou dejuna es su lou fuguèiroun ;

Cu triè l’ayé, cu lavo la salado

Un aoutr’ aou pous netejo lou peissoun,

Tout es en trin aqui chascun travayo,

Sian pa fenian quand sian aou cabanoun.

 

Can avèn pré lou dejuna champètro

Pèr lou dina préparan lou freicò

Se fa bèou tèn selon lou baroumètro

Si va pesca vo si juègu’ aou lotò :

Cu juègu’ ei cart’ ou bèn cu juègu’ ei bocho

La nourriço fa teta lou pichoun,

Vesè jamai degun lei man ei pocho,

S’amusan bèn can sian aou cabanoun.

Can lou gro caou fa pluga la parpèlo,

E que doou souèn si sènten accabla,

Fremo, vièyar, garçoun et dameisèlo,

Chascun s’en va dourmi de soun cousta ;

D’aoutre gayar à l’oumbro d’un estory,

Van roupïa dessu d’un gro queiroun

D’aqueou faoutuèi si fan encaro glori,

Car soun plesi es d’estr’ oou cabanoun.

 

Lou dina es lès lou couisinié s’avanço,

Pèr lou signaou doun’ un coou de siblé ;

Revià vou, venè rempli la panso.

Despachà-vou avan que siegue fré

Pa de retard, es douès ouro passado,

Entaoulà-vou fremo, fio, garçoun,

E servè-vou de trancho safranado,

Es lou dina que fèn aou cabanoun.

 

Doou tambourin oousè la ritournèlo,

Afin de bèn ensaca lou dina ;

Chasque galant si plac’ emé sa bèlo,

Leis un in lon e leis autr’ in carra  :

En avan dous tan que l’aren nou manco,

Doou menestrié lou galoy rigoudooun.

Nou fa dansa coumo de saoutembanco,

Coumo sian gai can sian aou cabanoun.

 

Las de dansa la calour vous chagrino,

Sià fatiga, sià toutei calourèn ;

Poousà-vou ’n poou prochi de la vesino,

V’assetè pa surtout aou coou de vèn :

Resounà-vou parlà-li d’amoureto

Su lou sujè glissà caouquei resoun,

Poudè couonta segu que la fïeto,

Si pleira bèn à vouèste cabanoun.

Lou jou s’en va déjà la nué s’aprocho,

Regardà ’n paou davan lou poutajiè

Lou pu grouman que tiro de la brocho,

Un gigoutoun emé caouquei gibiè :

Lou rousti ’s lès garnissè la salado,

Aoublidè pas de faire lou capoun ;

Pèr coumença servè-vou de l’intrado,

Es lou soupa que fèn aou cabanoun.

 

Lou bèou coou d’uèi, la vïoro flamèjo,

Couro si vian à la fin doou repas,

Toutei galoy e lou vin que pétéjo,

Rende leis uèil un pau esclèira ’ou gaz :

Tout es en l’èr jusque lou chin que japo,

E tour à tour chascun di sa cansoun

Es mièjo-nuè nou foou plega la napo,

Emé regrè partèn dóu cabanoun.

 

Pourtà-vou bèn, aimablo coumpagnïo,

E si Diou voou à dimenche que vèn ;

En si quitan toucà la man ei fio

Emé respè saludà lei parèn,

Vèrs soun oustaou vià que chascun- defilo

Doou tambourin l’echò redi lou soun.

Puèi arriban à nouèste domicilo,

Tout en pensan encar’ aou cabanoun.

           

 

Estève BIBA

La grafié es aquelo de l'autour. Si capito quàuquei moudificacien dins l'enregistramen de Micoulau Amato (mai de 1931) que doui coublet li soun de manco. Pourrés escouta sus noueste site de l'Armana marsihés aquelo perlo musicalo gramarci noueste ami Óulivié Ciccoli.

 

Aquesto cansoun de Bibal (1808-1854)  nous remando au siècle XIXen ... mai de li sounja clar lei cavo an pas talamen chanja vui que li poudèn prene lou meme plesi au cabanoun.

© 2018 Armana Marsihés

  • Facebook - White Circle
  • Instagram - White Circle
bottom of page