
LE SITE ARCHÉOLOGIQUE
DE LA BOURSE
Pèr agué uno proumiero idèio de soun istòri dóu port anti
Lou site dóu Port anti pouarge lei resulto dóu proumié gros cavàgi arqueoulougi que si faguè dins uno vilo en Franço. Fuguè mena entre 1967 e 1983 sus lou chantié que si li bastiguè un coumplèisse de burèu e de boutigo, lou cèntre Bourso.
Un troue dóu bàrri, que li dien "la paret de Crinas", li fuguè desclapa en 1913, mai d'un biais aparta, à l'óucasien d'obro pèr l'urbanisme. Pamens, es lou desclapamen d'un óujèt coumo si n'en vis gaire – l'espavo de la Bourso – que permeteguè de mena aquélei fouio, de dessousterra lei muro que lou gros n'es counserva in situ, emai de dorbi en Franço l'un dei proumié musèu counsacra à l'istòri d'uno vilo, de seis óurigino à vuei.
Pèr faire court, lei muro remounton eis epoco elenistico e roumano. Fan partido de la fourtificacien qu'es au levant de la vilo e d'un quartié periurban que sa voucacien fuguè funeràri, pourtuàri e artisanalo. Es lou bèu testimòni de la coumençanço de la vilo la mai anciano de Franço, Massalia la gregalo (que vendra puei Massilia en latin), foundado vers 600 avans nouesto èro pèr la ciéuta grèco de Foucèio, en Asìo minouro (qu'es aro Foça en Turquìo).
L'espavo de la Bourso, lou pus gros navire anti que si pòu vèire aro dins lou mounde, es espauvado au musèu d'Istòri de Marsiho.
Dorbi au publi ei mèmeis ouro que pèr lou site arqueoulougi, pouarge lei provo d'uno istòri que caup dins vinto-quatre siècle. Lou site fuguè classa mounumen istouri dins soun toutun en 1972, desbalançant enfin l'idèio coumuno que fasié enjusqu'alor de la vilo de Marsiho "uno vilo antico que l'avié rèn d'anti ".
Ei pouarto de la vilo antico
Au siècle VIèime avans nouesto èro, lei Fouceien van desbarca ounte s'atrobo vuei Port-Vièi. Sus lou site que bourdejo la "bano" dóu port (pichoto avançado de la mar dins lei terro) si fa d'agriculturo en mai dei carriero d'argelo, tout acò sus lei bord de la palun.
Tre la ciéuta foundado, aquéu quartié dóu defouero, rampliguè segound leis epoco manto uno founcien :
-
uno founcien funeràri, emé doui terrasso funeralo grèco (siècle VIéime avans J.-C.) emai uno necroupòli de l'Antiqueta tardiero (siècle Véime-VIIéime de nouesto èro)
-
uno founcien d'aparamen, dóu coustat levantés de la ciéuta, emé de bàrri, pouarto, tourre e avans-muraio, assegurado e acò fin qu'au siècle XIIèime de nouesto èro
-
uno founcien pourtuàri, que d'agensamen de dougan de boues n'en soun lei temouin tre l'epoco gregalo
-
uno founcien artisanalo que d'ataié de metalurgié, de veirrerié, de cuer an atesta.
Despuei leis annado 1990, lei cavàgi fa pròchi la Coumuno e dins lou quartié dóu Panié an permes de metre au jour d'elemen majour de la vilo antico intra muros : coumplèisse pourtuàri, termo, tiatre, ataié mounedàri emai de tarraio, maiun de carriero, oustau.
Pèr agué uno proumiero idèio de soun istòri dóu port anti
Lou site dóu Port anti pouarge lei resulto dóu proumié gros cavàgi arqueoulougi que si faguè dins uno vilo en Franço. Fuguè mena entre 1967 e 1983 sus lou chantié que si li bastiguè un coumplèisse de burèu e de boutigo, lou cèntre Bourso.
Un troue dóu bàrri, que li dien "la paret de Crinas", li fuguè desclapa en 1913, mai d'un biais aparta, à l'óucasien d'obro pèr l'urbanisme. Pamens, es lou desclapamen d'un óujèt coumo si n'en vis gaire – l'espavo de la Bourso – que permeteguè de mena aquélei fouio, de dessousterra lei muro que lou gros n'es counserva in situ, emai de dorbi en Franço l'un dei proumié musèu counsacra à l'istòri d'uno vilo, de seis óurigino à vuei.
Pèr faire court, lei muro remounton eis epoco elenistico e roumano. Fan partido de la fourtificacien qu'es au levant de la vilo e d'un quartié periurban que sa voucacien fuguè funeràri, pourtuàri e artisanalo. Es lou bèu testimòni de la coumençanço de la vilo la mai anciano de Franço, Massalia la gregalo (que vendra puei Massilia en latin), foundado vers 600 avans nouesto èro pèr la ciéuta grèco de Foucèio, en Asìo minouro (qu'es aro Foça en Turquìo).
L'espavo de la Bourso, lou pus gros navire anti que si pòu vèire aro dins lou mounde, es espauvado au musèu d'Istòri de Marsiho.
Dorbi au publi ei mèmeis ouro que pèr lou site arqueoulougi, pouarge lei provo d'uno istòri que caup dins vinto-quatre siècle. Lou site fuguè classa mounumen istouri dins soun toutun en 1972, desbalançant enfin l'idèio coumuno que fasié enjusqu'alor de la vilo de Marsiho "uno vilo antico que l'avié rèn d'anti ".
Ei pouarto de la vilo antico
Au siècle VIèime avans nouesto èro, lei Fouceien van desbarca ounte s'atrobo vuei Port-Vièi. Sus lou site que bourdejo la "bano" dóu port (pichoto avançado de la mar dins lei terro) si fa d'agriculturo en mai dei carriero d'argelo, tout acò sus lei bord de la palun.
Tre la ciéuta foundado, aquéu quartié dóu defouero, rampliguè segound leis epoco manto uno founcien :
-
uno founcien funeràri, emé doui terrasso funeralo grèco (siècle VIéime avans J.-C.) emai uno necroupòli de l'Antiqueta tardiero (siècle Véime-VIIéime de nouesto èro)
-
uno founcien d'aparamen, dóu coustat levantés de la ciéuta, emé de bàrri, pouarto, tourre e avans-muraio, assegurado e acò fin qu'au siècle XIIèime de nouesto èro
-
uno founcien pourtuàri, que d'agensamen de dougan de boues n'en soun lei temouin tre l'epoco gregalo
-
uno founcien artisanalo que d'ataié de metalurgié, de veirrerié, de cuer an atesta.
Despuei leis annado 1990, lei cavàgi fa pròchi la Coumuno e dins lou quartié dóu Panié an permes de metre au jour d'elemen majour de la vilo antico intra muros : coumplèisse pourtuàri, termo, tiatre, ataié mounedàri emai de tarraio, maiun de carriero, oustau.