top of page

LE JARRET

Aquéu valat, qu'es long de 21 km e que jougne Uvèuno à Mount-Furoun, sourgènto entre Estello e Garlaban à mié-camin de la mountado dóu Terme de Peipin. Sa couliero rabaio leis aigo sus 102 km². À l’Iàgi-Mejan, lou Fluvius Gerrenus, davalavo la Canebiero, si radassavo un moumen dins la palunaio, pui s'anavo nega dins Lacidoun. Sèmblo, proubable, que sarvié pèr l’irrigacien dei culturo. En 1651, un gàrdi fuguè pousta à sa preso d’aigo. Dins soun Estatistico de 1826, lou Prafèt Villeneuve-Bargemon[1] escriguè : « à-n-un tèms que couneissèn pas, talamen que seis aluvien engourgavon lou port, fuguè desvira de soun cours naturau e mena vers Uvèuno ». E lei Rouman l'avien bèn nouma aquéstou Jarret d'aquito : la "ribiero counsiderablo" ! Fau bèn dire que seis eigado vous fasien d’inoundacien dei grosso, en particulié au Mau-Passat. Seis aigo vous encambavon voulountié lei pouent, desajudant ansinto leis escoulan que restavon en ribo drecho pèr ana à l’escolo qu’èro de l'autre coustat en ribo gaucho. Pàurei pichoun !

 

Aro, lou gaudre es qu’un regoulet. Mai, mounte an passa leis aigo dóu Jarret ?

J. C.

 

 

" Prene Uvèuno pèr Jarret ! "

 

[1] Cristòu de Villeneuve-Bargemon, nasquè lou 27 de jun de 1771 au castèu de Bargemoun (Var).  Descendènt d’uno vièio famiho prouvençalo que venguè de Catalougno emé lei comte catalan. Prafèt, Counseiaire d’Estat, faguè Prafèt dei Bouco-dóu-Rose de 1815 enjusqu’à sa mouart en 1829. Publiquè sa Statistique des Bouches-du-Rhône tant famoue en 4 voulume emé soun atlas. Uno obro dei grosso que douno d’entre-signe precious sus noueste Despartamen de l'epoco dins soun toutun.

Aquéu valat, qu'es long de 21 km e que jougne Uvèuno à Mount-Furoun, sourgènto entre Estello e Garlaban à mié-camin de la mountado dóu Terme de Peipin. Sa couliero rabaio leis aigo sus 102 km². À l’Iàgi-Mejan, lou Fluvius Gerrenus, davalavo la Canebiero, si radassavo un moumen dins la palunaio, pui s'anavo nega dins Lacidoun. Sèmblo, proubable, que sarvié pèr l’irrigacien dei culturo. En 1651, un gàrdi fuguè pousta à sa preso d’aigo. Dins soun Estatistico de 1826, lou Prafèt Villeneuve-Bargemon[1] escriguè : « à-n-un tèms que couneissèn pas, talamen que seis aluvien engourgavon lou port, fuguè desvira de soun cours naturau e mena vers Uvèuno ». E lei Rouman l'avien bèn nouma aquéstou Jarret d'aquito : la "ribiero counsiderablo" ! Fau bèn dire que seis eigado vous fasien d’inoundacien dei grosso, en particulié au Mau-Passat. Seis aigo vous encambavon voulountié lei pouent, desajudant ansinto leis escoulan que restavon en ribo drecho pèr ana à l’escolo qu’èro de l'autre coustat en ribo gaucho. Pàurei pichoun !

 

Aro, lou gaudre es qu’un regoulet. Mai, mounte an passa leis aigo dóu Jarret ?

J. C.

 

 

" Prene Uvèuno pèr Jarret ! "

 

[1] Cristòu de Villeneuve-Bargemon, nasquè lou 27 de jun de 1771 au castèu de Bargemoun (Var).  Descendènt d’uno vièio famiho prouvençalo que venguè de Catalougno emé lei comte catalan. Prafèt, Counseiaire d’Estat, faguè Prafèt dei Bouco-dóu-Rose de 1815 enjusqu’à sa mouart en 1829. Publiquè sa Statistique des Bouches-du-Rhône tant famoue en 4 voulume emé soun atlas. Uno obro dei grosso que douno d’entre-signe precious sus noueste Despartamen de l'epoco dins soun toutun.

J.C.

© 2018 Armana Marsihés

  • Facebook - White Circle
  • Instagram - White Circle
bottom of page